Assistent: Nee, dat is alleen voor mensen die ziek zijn en die niet in staat zijn langs te kunnen komen.
Ik: Ja, dat weet ik, dat ben ik nu.
Assistent: Normaal doen we dat alleen bij oude mensen.
Ik: Ok, maar er moet toch echt iemand langskomen, ik kan niks meer.
Assistent: Als u niet wilt langskomen ben u niet ziek genoeg. Als u echt een dokter wilt zien zorgt u dat u hier kan komen.
Ik: Mag ik dan wel op de begane grond de arts spreken, zodat ik niet naar boven hoef?
Assistent: Natuurlijk
(2 uur later, jankend en trillend bij de dokter aangekomen)
Assistent: U kunt naar boven.
Ik: nee, dat kan helemaal niet, kan ze even naar beneden komen?
Assistent: nee, de dokter werkt boven, als u de dokter wilt zien moet u naar boven,
20 minuten later met puffen zweten en kruipen de trap op
Dokter: in d'r handen klappend: zie je wel! Het lukt wel!
Ik: Ik kan niet meer eten, niet meer lopen, niet meer plassen, niks.
Dokter: Nou, dat lopen hebben we net gezien toch? En hoe weet je dat je niks meer kan eten?
Ik:Ik heb moeite met slikken, ik kan niet eens een kleine vitaminepil doorslikken.
Dokter: Slik je vitaminepillen? Misschien moet je daar eens mee ophouden, is nergens voor nodig. Waarschijnlijk voel je je daardoor beroerd.
