zo denkt een neuroloog let op schokkend

[bamboe]

Hoera, Onze ¨Whiplash is uit, lyme is in¨-fashion-dokter Keuter viewtopic.php?f=5&t=6903 schudt een nieuw etiketje uit de losse leuter, te weten: ¨PIS¨ (postimmobilisatiesyndroom etc.), want het ¨Bekt veel lekkerder dan CRPS1¨ (posttraumatische dystrofie).
http://medischcontact.artsennet.nl/rubr ... 44/pis.htm

(met dank aan PIA)

Waar de hippokratische traditie het nog had over het bestrijden van ziekten, gaat het tegenwoordig om patienten vangen in symptoombeschrijvingen (ME/CVS, MS, Parkinson, Alzheimer, fibromyalgie) en duikelen de etiketjes van tal van ¨onbegrepen ziekten¨ over elkaar heen.
Die (hippokratische) traditie stelt dat :

“the main role of the doctor is to identify diseases that cause symptoms, and then to treat those diseases that can be treated. The Hippocratic view strongly argued against using drugs to treat symptoms directly”.

(Larry Culpepper, Nassir Gheaemi in “Are Antipsychotics Overprescribed?” uit Medscape Psychiatry & Mental Health. (18/2/2011)

Keuter is zoals zoveel reguliere artsen tegenwoordig kennelijk niet bezig met diagnoses stellen, maar met symptomengroepen onder een noemer proberen onder te brengen.
Hoe kan men dan overgaan tot een goede behandeling?
Uitgevonden ziekten kan men niet behandelen op de oorzaak.

¨Bekt veel lekkerder¨: wat of wie zet het gekeuter hier precies voor aap: de patient met de problemen of zijn beroep dat tegenwoordig is gedegradeerd tot het plakken van oppervlakkige etiketjes en dat niet verder komt dan de verdere onbegrepen symptomen onderdrukken of verschuiven?

Wie is hier de echte kwakzalver?

Chronischevermoeidheidssyndroom voelt als een infectie, bij whiplash is er de schrik van een ongeval en de nekpijn, lyme heeft die enge teek en maandenlange antibioticakuren. Allemaal staan ze op het drielandenpunt van lichaam, geest en maatschappij, net als CRPS.

(quote komt uit artikel Keuter waarnaar al eerder is gelinkt hierboven)

"Voelt als een infectie"?
Als je niet goed onderzoekt en de waarde(loosheid) van de uiteenlopende testen niet kent, dan kom je er ook zeker niet achter of het dat is.
Hoe kan het dat nu steeds meer ME/CVS-patienten positief testen voor de ziekte van lyme?
Antwoord: omdat artsen ondanks alle ontmoedigingen wakker beginnen te worden.

"Bij Whiplash is er de schrik van een ongeval."
En het lichamelijke trauma dan?
Is de oorzaak wel bekend, dan gaat men, in dit geval K(l)euter, -net als bij de ziekte van lyme- de duur van de ziekte en de grondslag van de klachten ontkennen.

Hoelang zitten wij als samenleving nog opgescheept met dit soort incompetent gehouden/gemaakte/kort gehouden artsen die weigeren adequate diagnoses te stellen en lichamelijke klachten van patienten afdoen als psychisch - (waar hun compententie niet eens ligt) als ze niet meer willen onderzoeken?

Hier nog een citaat van een (wat doortastendere) arts (Klinghardt) over symptoom¨ziekten¨:

>video DRIE bij 2 min 50 sec<

¨We never had the last 5 years:
a single M.S. patient
a single A.L.S. patient
a single parkinson patient.....
Who did not test positive on borrelia burgdorferi.¨

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... nIuIF6q8FA

[Lymefighter]

Geld geld geld

[PIA]

"Bij Whiplash is er de schrik van een ongeval."
En het lichamelijke trauma dan?
Is de oorzaak wel bekend, dan gaat men, in dit geval K(l)euter, -net als bij de ziekte van lyme- de duur van de ziekte en de grondslag van de klachten ontkennen."

En dat is na een 'whiplash' de essentie bij de door de NVvN opgestelde richtlijn waar K(n)euter in de kerngroep zat.
Daar gaat men er van uit dat klachten, ontstaan NA datum ongeval, de eerste (3) maanden toegeschreven kunnen worden aan het ongeval. Indien de (toegenomen c.q. NA 3 maanden aanhouende) klachten chronische vormen krijgen, dus langer dan 6 maanden spreekt men van het Post Whiplash Syndroom. Daar de bestaande c.q. ontstane klachtensymptomen langer dan 6 maanden geen substraat meer vormen t.o.v. het ongeval is verder (vervolg)onderzoek volstrekt overbodig. En dat is zeer opmerkelijk, daar 'whiplash'-patienten met aanhoudende klachten die zich via de huisarts laten doorverwijzen naar een revalidatie(bedrijf), zich niet eerder kunen aanmelden dan 6-9 maanden NA datum ongeval! En wat blijkt tevens? Revalidatie-(assistent!)artsen hanteren het zogenaamde bio-psycho-sciaal model. Jullie raden het al: het bio is dus volgens de genoemde richtlijn al bij voorbaat 'onverklaarbaar' gemaakt, om dus bij aanmelding bij een revalidatie-arts 'geconfronteerd' te worden met een zogenaamde 'multidisciplanaire behandeling' waarbij de niets vermoedende 'whiplash' patient nogmaals voor de sokken wordt gereden, doordat de niet/nooit onderzochte biochemische klachten door de dienstdoende revalidatei-psycholoog / maatschappelijk werkende af te schuiven op het......psycho-sociale. Gevolg wordt oorzaak en de oorzaak ligt bij het NIET slagen van genoemde 'behandeling' en uit psychologisch 'onderzoek' bij de nietsvermoedende patient zelf. Uitspraken in medisch dossiers zoals: 'ireele gedachten' (somatisatie?), 'passieve coping' (werkt niet mee aan eigen herstel) en 'kinesiofobie' (bewegingsangst) zouden dan het 'onverklaarbare' biochemie van het nekkie legaliseren? Omgevingsgebonden factoren wordt dat ook wel genoemd. Nou de personen die gedurende zo'n 'behandelingsprogramma' in de omgeving rond huppelen c.q. 'rapporteren' zijn juist die 'professionals' die die factoren nadelig beinvloeden obv het hanteren van de door de NVvN opgestelde richtlijn. De -negatieve- vicieuze cirkel is daarmee al binnen de Ziektewet al een feit en bij einde (ZW)wachttijd, dus beoordeling voor het aanvragen van een (WIA)uitkering, staan de UWV-artsen 'startklaar' om nog eens de 'uitkeringsgerechtigde in spe in de wielen te rijden door de 'opgevraagde "medische" (revalidatie) gegevens' verder te verpsychologiseren en die van onjuiste CAS-codes/diagnostiek te voorzien. Daar UWV en (commerciele ziektekosten) verzkeraars -Jan Buitenhuis, medisch adviseur/verzekeringsarst bij UNIVE is een 'mooi' voorbeeld- periodiek convenanten sluiten, betekent dus dat een verkeers-/whiplashslachtoffer niet 1 keer, maar wel 4 keer wordt aangereden:
1) ongeval
2) beroepsgroep (curatieve sector)
3) WAM-verzkereraar
4) overheid (UWV)

En doordat de bio-chemie systematisch uit het medisch dossier wordt gehouden, blijven 'lucratieve' gedragstherapieen over die uiteraard grif door de aanprakelijke verzekeraars worden vergoed om zo de aansprakelijkheid niet/nooit te hoeven erkennen vwb de pschyco-sociale SCHADE.
ontstaan NA het ongeval, want die zijn er dus niet volgens de richtlijn..........

Inzake K(n)euter, hoe zou zijn gedachten zijn over zijn collegae Carla Rus, 'whiplash'-/PTD-patiente; psychiater van beroep) en Annemie Uyttersprot, ME-patiente en notabene neurologe van beroep....

[PIA]

We zien aan de ene kant mensen die vluchten in somatisch gepresenteerde, maar multidimensionaal gegenereerde aandoeningen zoals chronisch vermoeidheidssyndroom, pseudo-Lyme of ongeneeslijke whiplash-ongevalsgevolgen, terwijl aan de andere kant mensen die hun psychische klachten onderkennen geen recht zouden hebben op formele behandeling (en uitkering) . Je kunt dus beter naar een (door de verzekering vergoede) alternatief (cognitieve gedrags)therapeut gaan, dan erkennen dat je lichamelijke klachten verweven zijn geraakt met je psychosociaal functioneren. In dat laatste geval sta je in de kou.

http://medischcontact.artsennet.nl/rubr ... atie-2.htm

(NB: met dank aan de Richtlijn die Keuter mede heeft opgesteld )

Kernredactie•Prof.dr. J.M. Minderhoud, emeritus hoogleraar neurologie, voorzitter•Drs. E.J.W. Keuter, neuroloog, Diaconessenhuis, Meppel•Mw. dr. A.P. Verhagen, epidemioloog, universitair docent , Erasmus MC, Rotterdam•Mw. dr. M. Valk, adviseur, Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO•Mw. drs. C.J.G.M. Rosenbrand, senior-adviseur, Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO



UWVerzekering Perspectief juni 2013:
pag. 7
"De klap van arbeidsongeschikt zijn"
De boodschap dat je arbeidsongeschikt bent

[savan]

lymeziekte zit die kneuter nogal hoog, hij heeft het er altijd over.

Miss. moet hij er eens hulp bij gaan zoeken en er over praten..
obsessief gedrag ,elke keer in herhaling vallen, niet los kunnen laten, etc

[Lymefighter]

Duivels

[bamboe]

Hallo PIA, mij hebben ze ook in de psychiatrische val geprobeerd te lokken ondanks positieve bloeduitslagen en doktersverklaringen dat mijn lichamelijke klachten ook een lichamelijke grondslag hadden.
Wat is er toch aan de hand met artsen die kennelijk niet willen geloven dat klachten die zich als somatisch presenteren ook "gewoon" wel eens zuiver somatisch van aard zouden kunnen zijn?
Waar slaat het op dat artsen als Keuter dat ineens niet meer willen aannemen?

En dan nog dit: stel de oorzaak van de somatische klachten zou wel (zuiver) psychisch zijn: dat tovert daarmee dan nog steeds de somatische klachten niet 1,2,3 weg.
Bij mij werd gesuggereerd dat mijn klachten wel over zouden zijn na wat sessietjes cognitieve gedragstherapie: maar ik heb nog nooit iemand onderbouwd horen beweren dat je infecties weghaalt met cognitieve gedragstherapie.
Dit nog afgezien van of cognitieve gedragstherapie uberhaupt voor de psyche wel een zinvolle bezigheid is: de cognitie is een klein vernislaagje om iemands persoonlijkheid heen, die verder weinig bepalend is voor iemands wezen.

Dan over de passage van Keuter over aandoeningen die doorgaan voor psychisch versus lichamelijk en hoe instanties ermee omgaan:
Een kennis van mij had een vriend had die zwaar depressief was al een aantal jaren.
Dat was voor het UWV destijds voldoende reden om die persoon arbeidsongeschikt te verklaren.
Iemand anders bij wie de klachten zich meer lichamelijk manifesteerden die kreeg bij het UWV juist nul op het request omdat de artsen de grondslag niet vonden voor de klachten (dat wil dus niet zeggen dat die grondslag er niet was).
Bij nader inzien blijken beide (vriend en vriendin) de ziekte van lyme te hebben.
Dit is de omgekeerde wereld!
Keuter stelt de werkelijkheid dus geheel verkeerd voor (geen nieuws).

Tenslotte passages die mogelijk wat meer licht kunnen schijnen op het opzettelijk zaaien van verwarring bij de publieke opinie en onder patienten over ziektebeelden:

Een M.O.L. is een medische opinieleider, een persoon die een sleutelrol speelt en bij uitstek deskundig is op bepaalde gebieden van de geneeskunde, hét kompas waar artsen op varen, een gids en leermeester.

Op ieder lucratief vakgebied hebben pillenfabrikanten wereldwijd planmatig nauwe relaties met mollen aangeknoopt.

Zij worden ingepalmd met profijtelijke onderzoeksopdrachten, hoogbetaalde deelname aan fase-4-onderzoeken, benoeming tot lid van een advisory of scientific board, vergoeding van buitenlandse reizen, bijzondere hoogleraarschappen en vele andere emolumenten. Dat alles schept een afhankelijkheidsrelatie met de producenten die zich vertaalt in behulpzaamheid bij marketing.

Academici moeten heden ten dage ernstig rekening houden met de vraag of hun uitlatingen de industrie welgevallig zijn. Dat leidt ertoe dat hoogleraren vaak zwijgen als zij zouden moeten spreken en dat zij spreken als zij zouden moeten zwijgen.

Mollen
Voor deze academische en andere medische opinieleiders heeft de farmamarketing bijzondere belangstelling: artsen die in de redacties zitten van medische bladen, lid zijn van wetenschappelijke adviesraden, deelnemen aan commissies die richtlijnen of behandelstandaarden opstellen, of die optreden als docent tijdens de nascholingscursussen voor huisartsen.

Voor artsen is nascholing verplicht. Maar de overheid faciliteert die niet, ze heeft er geen geld voor over. De industrie is daar maar al te graag wel toe bereid en die biedt cursussen spotgoedkoop aan, of zelfs gratis. Zo drijft de overheid artsen in de armen van de commercie.

Lobbyisten zijn op pad en bewerken politici, zorgverzekeraars, toezichthoudende gremia, journalistiek, patiëntenverenigingen, leden van standaardcommissies en vele anderen.

Zolang er [...] sprake is van een 'controverse in de geneeskunde', grijpen toezichthoudende gremia niet in. Zij laten de kwestie eerst door partijen in het veld uitvechten en pas dan komen ze in actie. Zij passen er, niet geheel onbegrijpelijk, voor om zich in de strijd te mengen.

Ondertussen moeten wij in Nederland met kracht streven naar afschaffing van het merkwaardige fenomeen dat financieel belanghebbenden onze artsen nascholen. Een door de industrie nageschoolde dokter is een dure dokter die verkeerde dingen leert. De patiënt is de dupe. Daarom moet een onafhankelijke nascholing in het leven worden geroepen.

Zolang die er niet is, moet snel het toezicht op de commerciële nascholing worden verscherpt.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/a ... drog.dhtml

N.a.v. bovenstaande nog twee citaten:

Doctors in general should be treated with the same degree of trust as used-car salesman

- Dr.Robert Mendelsohn

En:

Dokter, genees uzelf

- Jezus (volgens de bijbel)

[PIA]

Hier kan Keuter -nadat 'ie zijn EED VAN HYPCRIETES achterwege heeft gelaten- neurochemisch gezien nog wat van leren:

http://www.neurochemistry.nl/home/cxcl13

Literature:

Kaiser R. Variable CSF findings in early and late Lyme neuroborreliosis: a follow-up study in 47 patients. J. Neurol. 1994, 242:26-36

Kaiser R. Neuroborreliosis. J. Neurol. 1998, 245:247-255

Ljøstad U, Mygland A, CSF B-lymphocyte chemoattractant (CXCL13) in the early diagnosis of acute Lyme neuroborreliosis. J Neurol 2008, 255:732-737.

Reiber H, Peter JB. Cerebrospinal fluid analysis: disease-related patterns and evlauation programs. J Neurol Sci 2001, 184:101-122

Reiber H. Cerebrospinal fluid – physiology, analysis and interpretation of protein patterns for diagnosis of neurological diseases. Multiple Sclerosis 1998, 4;99-107.

Senel M, et al. The chemokines CXCL13 in acute neuroborreliosis. J Neurol Neurosurg Psychiatr 2010, 81:929-933

Schmidt U, et al. A prospective study on the role of CXCL13 in Lyme neuroborreliosis. Neurology, 2011, 76:1051-1058

Tjernberg I, et al. Diagnostic performance of cerebrospinal fluid chemokine CXCL13 and antibodies to the C6-peptide in Lyme neuroborreliosis. J Infect 2011, 62:149-158.

Tumani H, Nölker G, Reiber H. Relevance of cerebrospinal fluid variables for early diagnosis of neuroborreliosis. Neurology, 1995, 45:1663-1670.

Van Burgel ND, et al. Discriminating Lyme neuroborreliosis from other neuro-inflammatory diseases by levels of CXCL13 in cerebrospinal fluid. J Clin Microbiol 2011, 49(5):2027-2030.

Wutte N, et al. CXCL13 chemokine in pediatric and adult neuroborreliosis. Acta Neurol Scand 2011, 124:321-328.

[PIA]

En:

Dokter, genees uzelf

- Jezus (volgens de bijbel)

Gedurende de -politieke- keurings (aSB-)praktijken werd het kijk-en luisterpubliek getrakteerd op o.a. deze uitzendingen. O.a. Jerry Spanjer, verzekeringsarts bij het UWV te Groningen, wist zo nodig te vertellen hoe 'gedrag' mensen a.o. zou maken en dus obv divese 'psychische' CAS-codes tijdens (eenmalige!) herkeuringen (2004-2006) hun recht op een ao-uitkering kwijtraakten en via de WW in de bijstand belandden.......Verantwoordelijke was ene min. De Geus. Later deed min. Donner nog een schepje er boven op.....

http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/ ... -ziek.html
http://tegenlicht.vpro.nl/afleveringen/ ... beter.html


http://www.rug.nl/research/gezondheidsw ... ls/spanjer
NB: de 'gespreksmethode' was reeds in 2001 door de toenmalige staatssecretaris verboden!!
'Verzekerings(sociale)geneeskunde' (J. Spanjer) en transparantie

[savan]

dermatologen kunnen er ook wat van .
Citaat uit onderstaande link:

Het derde stadium van lyme borreliose is net als leus een serieuze aandoening, met zowel moeilijk te duiden vage klachten als objectiveerbare symptomen. Het is ook een diagnose die gemist kan worden.
Helaas heeft deze tot de verbeelding sprekende combinatie er toe geleid dat veel mensen met vage vermoeidheidsklachten en andere vage klachten er nu van overtuigd zijn dat ze lijden aan de nieuwe ziekte chronic lyme disease. Op internet zijn inmiddels verschillende niet van echt te onderscheiden websites te vinden over deze recent verzonnen en niet medisch erkende internetziekte voor mensen met vage klachten , vergelijkbaar met chronisch candida syndroom, ME, fibromyalgie etc.
Het is een nieuwe hype geworden waar helaas ook sommige artsen aan mee doen.

http://www.huidziekten.nl/zakboek/derma ... eliose.htm

auteurs;

http://www.huidziekten.nl/diversen/auteurs.htm

Ik begrijp niet dat iemand zijn naam onder zulke uitspraken wil zetten.

Ik weet wel 1 ding, je hebt hier in Nederland niets te zoeken op het gebied van lyme.