lyme en neurotoxinen

[joorn]

Heldere uitleg over het gebruik van antibiotica en het ontstaan van neurotoxinen;

http://www.melhorn.de/Antibiotika/

Borreliosebehandlung durch Antibiotika?
Gefährliche Antibiotika und gesunde Probiotika

Die Gefahr von Resistenzen und Intoxikationen durch Antibiotika

Laat ze dit ook maar eens in het Radboud lezen!! Snappen ze niks van...............

Über die Salmonellenintoxikation berichtet Dr. med Dr. med. dent Helmut Schimmel in Band 2 "Bewährte Therapierichtlinien bei chronischen Erkrankungen" ( 3.überarbeitete Auflage 1983, Veröffentlichung aus der wissenschaftlichen Abteilung der Fa Pascoe, Gießen ) von den Forschungen am Institut für Herddiagnostik und Herderkrankungen in Baden-Baden in den Jahren 1974 - 1977.

Grundsätzlich bei einer Salmonellose;

"..nicht immer eine vorausgegangene Lebendinfektion für die Entstehung einer Salmonellentoxikose erforderlich. Die Einverleibung von Salmonellentoxinen aus Konserven geschieht häufiger als dies allgemein angenommen wird. Sicherlich ist die Toxinzufuhr bei Lebendinfektionen durch die Salmonellenvermehrung massiver. Empfindliche oder geschwächte Individuen können jedoch auf den erwähnten enteralen Toxinkontakt hin ebenfalls schwer erkranken. ( S. 8 )


Bauchbeschwerden stehen im Vordergrund. Meist werden Angaben über durchgemachte schwere Durchfälle und "Fleisch- bezw Lebensmittelvergiftungen" gemacht. Sehr oft bezeichnen die Patienten die Durchfälle als "Darmgrippe, die damals überall grassierte" oder sprechen von auch von spezifischen Salmonelleninfektionen bei Auslandsreisen. Unter folgenden Diagnosen wurden die Patienten vorher behandelt: Dyskinesien der Gallenwege, Hepatopathien, Pankreopathien, Dysbiosen, Gastropathien. Mitunter war sogar vorher eine Cholezystektomie durchgeführt worden, ohne dass die Beschwerden späterhin beseitigt waren. Hypotone Kreislaufstörungen als Ausdruck der Vagotonie und myocardiale Belastungsinsuffizienzen sind häufige Begleiterscheinungen."( S. 9ff)

Beim heutigen weltweiten Tourismus haben diese Feststellungen bezüglich der Salmonellose und ihrer Behandlung seither gewiss nicht an Bedeutung verloren.
Es versteht sich, dass eigentlich nur eine Lebendinfektion der Antibiose zugänglich ist. Dann geschieht bei der Behandlung der akuten Salmonellose Folgendes:

Nach gezielter antibiotischer Therapie kommt es zu massivem Bakterienzerfall.

Die daraus resultierenden toxischen Metabolite überschwemmen den geschwächten Organismus.

Patienten mit intakten Abwehrsystemen können diese Metabolite ausscheiden oder neutralisieren und sind danach wieder gesund


( Anmerkung: (Metabolie, gr. "Veränderung"). Stoffwechselwege bestehen aus Serien enzymatischer Umsetzungen, die spezifische Produkte liefern. Ihre Zwischenprodukte werden als Metaboliten bezeichnet.)


Das hat schlimme Konsequenzen. Erzeugt das Abwehrsystem doch nicht nur das Fieber gegen den Erreger und tötet dadurch die Eindringlinge und deren Nachkommen, sondern es stellt gleichzeitig auch alles Sonstige zur Verfügung, um anschließend die 'Leichen' abzutransportieren und jegliche Spuren dieses 'Kampfes' zu beseitigen. Nur so ist der Körper danach wieder gesund.

Eben dies entfällt aber nun mit Antibiose, denn dabei wird die Krankheit mit einem Mittel 'von außen' und nicht mit dem eigenen Abwehrsystem angegangen. Schließlich wird kein ausreichendes Fieber erzeugt und dem Organismus kein Anreiz gesetzt, weitere, ihm eigentlich selbstverständliche Maßnahmen hochzufahren, um den Abtötungsprozess der Erreger körpergemäß abzuschließen. Nach dem Tötungsvorgang durch Antibiose ist gleichsam niemand da, der sich dann der 'Toten' annimmt.

Die Salmonellentoxikose lässt sich mit den oben erwähnten Methoden nicht diagnostizieren. Da eine Lebendinfektion nicht mehr vorliegt, bleiben die Blut-, Stuhl-, Urin- und Agglugationsnachweise im Serum ohne Ergebnis. Die Toxine sind im Mesenchym und intrazellulär gebunden". "
Diese Erkenntnisse lassen sich m.E. auf andere Krankheiten übertragen. Auch bei der Borreliose halte ich daher den Begriff der Borrelienintoxikation für angebracht. Gegen diese aber sind weitere Antibiosen damit auch sinnlos und nur zusätzlich belastend.

Korte samenvatting in de Ned taal;


Dr med. dent Helmut Schimmel berichten over salmonella intoxicatie in 2 "Bewährte Therapierichtlinien bei chronischen Erkrankungen" (3e herziene uitgifte, 1983, publicatie van de wetenschappelijke afdeling van het bedrijf Pascoe, Giessen) op basis van onderzoek bij het instituut voor Herddiagnostik und Herderkrankungen in Baden-Baden vonden plaats in de jaren 1974 tot 1977.

Hij zegt hierover het volgende;

Salmonella toxicose kan niet worden gediagnosticeerd door middel van de hierboven genoemde methoden. Als een infectie niet meer bestaat in bloed-, ontlasting-, urine , zijn controles in het serum zonder enige bevindingen. De giftige stoffen worden gebonden in het mesenchym , (=bindweefsel) en intracellulair."
Deze bevindingen zij naar mijn menig ook toepasbaar voor andere ziektes. Vooral met betrekking tot Borreliose .Daarom denk ik dat de term Borreliose intoxicatie passend is. Langdurige antibiotica heeft geen zin en het probleem wordt steeds moeilijker.

Dit is daadwerkelijk in 2012 het niet erkende en niet herkende onderliggende probleem van een lyme- infectie. Dat is dus de term; chronisch lyme bestaat niet in reguliere zin omdat reguliere artsen bovenstaande niet leren in hun studie.

Door een al aangetaste imuunsysteem weet ons lichaam geen raad met deze bacterie

Het immuunsysteem bepaalt niet alleen de afweer tegen ziekten maar ook het functioneren van het lichaam.
Fagocyten zijn witte bloedcellen. In een normaal werkend immuunsysteem "eten" de fagocyten de bacteriën op
Het blijkt nu dat veel mensen niet over een goed werkend fagocytosesysteem beschikken.
Ons imuunsysteem heeft nog niet geleerd met deze bacterieen om te gaan en ze uit het lichaam te verwijderen . Normaal moet ons systeem van afvalverwerking (fagocytose) in staat zijn lichaamsvreemde stoffen te neutraliseren, doch meestal kan het de lymebacterie niet verwerken .

Als dit “opruimen “niet goed gebeurt dan word het gif dat de bacterie achterlaat afgeschoven in het mesenchym (bindweefsel) en dat is intracellulair gebonden.
Daar blijft het zitten en de gevolgen zijn soms dramatisch….

Ons immuunsysteem, en daar draait alles om, kan eigenlijk alleen nog maar hersteld worden met klassiek homeopatische middelen.
Volgens de klassieke denk en behandelwijze; het gelijke met het gelijke genezen.

Zodat ons lichaam , ons immuunsysteem ZELF weer wordt geleerd/ aangezet om schadelijke stoffen ons lichaam uit te werken.

Ons immuunsysteem is niet in staat tot zelfprikkeling, alleen als het een stof in verdunde vorm krijgt toegediend.


Ook in Amerika kennen ze inmiddels het fenomeen; neurotoxinen, maar in Nederland natuurlijk niet die lopen op alle fronten hopeloos achter.
Het enige wat reguliere artsen kunnen bedenken is antibiotica geven, wat helemaal niet helpt als je Lyme al langer hebt.

http://www.chronicneurotoxins.com

Op de website van een Amerikaanse lyme specialist kun je - ik heb het vertaald en samengevat - het onderstaande lezen;

De ziekte van Lyme kent diverse varianten en veel slachtoffers worstelen met langdurige chronische ziekte PLD (Post Lyme Diseas) .
Hoe wijdverspreid is de uitbraak van deze bacterie-gerelateerde ziekte – met slachtoffers die al jaren kampen met vermoeidheid, hoofdpijn, geestelijke verwarring, geheugenstoornissen, kortademigheid, gevoeligheid voor fel licht, buikpijn, chronische spier- en gewrichtspijn pijn en verschillende andere vervelende klachten?
De symptomen kunnen variëren, maar de meeste slachtoffers met PLD ervaring hebben vier tot zes van de acht hier genoemde.

Volgens sommige artsen, is de bacteriële infectie te genezen in drie weken met zware doses antibiotica. Als de Lyme-bacteriën met antibiotica wordt ge- elimineerd dan zullen de pijnlijke symptomen van de ziekte verdwenen zijn.
Maar deze bewering met betrekking tot de duur van de PLS wordt nu aangevochten door duizenden huisartsen in het hele land. (in Amerika).

Steeds vaker worstelen huisartsen met de gevallen waarin de belangrijkste symptomen van chronische Lyme jaren aanhouden, ondanks een goede behandeling met antibiotica bij patiënten.

Veel artsen vinden dat diagnostische tests voor Lyme onbetrouwbaar zijn, als gevolg van verschillen tussen de stammen van de bacterie, en de mogelijkheden voor co-infecties met Babesia of Ehrlichia.

Er zijn geen chemische proeven voor de ziekte-veroorzakende toxinen die de B. burgdorferi produceert en zich manifesteert in het menselijk lichaam, zelfs als door de antibiotica de bacteriën zijn gedood. Zonder dergelijke tests, stijgt de medische discussie over het al of niet snel genezen van Lyme in de afgelopen jaren, provoceren artsen elkaar en vallen elkaars geloofwaardigheid en integriteit aan.
Al te vaak worden patiënten genegeerd door artsen die beweren dat hun lange-termijn klachten niet het gevolg zijn van chronische Lyme, maar van "fibromyalgie", "depressie" of "prikkelbare darm syndroom. " Deze meer vertrouwde aandoeningen stelt de arts juist om een snellere diagnose van een aandoening te krijgen waarvoor er geen "positieve" lab test nodig is. Op deze manier kunnen patiënten snel "de deur uit geholpen worden " nadat de arts wat krabbels zet voor een recept voor een anti-depressivum, of misschien een zuur-blokker.
Nu al kampen veel lymepatienten met de slopende symptomen van hun tekenbeet- ziekte, worden Post-Lyme patiënten betutteld en met regelmatig beledigd door artsen die niets begrijpen van de biochemie die betrokken zijn bij chronische, neurotoxine-gemedieerde ziekten, waarvan het PLD =post lyme syndroom er slechts 1 van is.
Als gevolg daarvan, gaan deze gefrustreerde patiënten vaak naar een kruidendokter of naar een magnetiseur of andere "niet-traditionele genezers." Langs deze weg worden vaak tienduizenden euro’s besteed aan nutteloze behandelingen.

Waarom hebben zo veel medische onderzoekers moeite het chronische aspect van de ziekte van Lyme te begrijpen?
Het probleem is dat ze gewoon niet de dynamiek die betrokken is bij het verkeer van neurotoxinen in het menselijk lichaam begrijpen.
Micro-organismen produceren neurotoxinen die circuleren in het menselijk vetweefsel, zoals die gevonden worden in de zenuwen , spieren, hersenen, etc in plaats van in de bloedbaan (zoals gebeurt met meer voorkomende ziekten zoals longontsteking).

Omdat deze bacteriële gifstoffen zich bevinden in het vetweefsel van het lichaam en in het opslag-systeem kunnen ze niet worden bereikt door de "antistoffen" die in hun zoektocht naar binnendringende micro-organismen in de bloedbaan vernietigen.
In plaats daarvan blijven de gifstoffen (soms jarenlang) achter in het weefsel met dergelijke klassieke symptomen van de ziekte van Lyme als vermoeidheid, hoofdpijn, kortademigheid, gewrichtspijn en korte-termijn geheugen, etc etc.


Dit in vetweefsel opgeslagen gif geeft bij veel lymepatienten een probleem met de opname van vitamine B12.
Vitamine B12 is nodig voor de aanmaak van rode bloedcellen en voor een goede werking van het zenuwstelsel

Een tekort aan vitamine B12 heeft te maken met de opgeslagen gifstoffen in ons lichaam
Hierdoor is er sprake van een gestoord verloop van de energiecyclus en in het bijzonder de citroenzuurcyclus. De citroenzuurcyclus is een proces waarbij bij elke stap in deze cyclus een enzym betrokken is . De kwaliteit of kwantiteit van dit enzym wordt door de toxiciteit beschadigd.

Door de beschadiging van dit enzym worden erytrocyten en /of bloedplaatjes niet goed gevormd/ aangemaakt, de vitamine B 12 inbouw is hierdoor verstoord en een slechte darmflora verhindert weer de opname van vitamine b12 in het lichaam.
Vitamine B6 heeft alleen het gewenste effect wanneer deze vitamine kan samenwerken met vitamine B12 .
Door een tekort aan vitamine B12 kan weer een overschot ontstaan van vitamine B6

Vitamine B12 tekort kan dmv injecties of tablet inname goed helpen maar nemen de oorzaak van het tekort niet weg.


Bovenstaande uiteenzetting over neurotoxinen is uiteraard niet alleen in Amerika ,maar wereldwijd van toepassing.
Korte samenvatting;


Verworven zwakte van de verdediging van het lichaam

Iedereen die een infectie heeft - vooral gepaard gaande met etter - is 'behandeld' met antibiotica. Of deze behandeling echter, echt nuttig en succesvol is, moet worden betwijfeld, omdat de overgrote meerderheid van bacteriële infectieziekten succesvol kunnen worden aangevochten en geelimineerd door het immuunsysteem

Dit vereist echter dat dit afweersysteem sterk genoeg is om haar werk te doen. En dat kan als gevolg van externe invloeden tegenwoordig niet vaak meer.
Ons afweersysteem is niet het gevaar voor de ziekteverwekker, maar de verworven zwakte van ons immuunsysteem is het gevaar!

Het chronisch lymesyndroom bestaat dus wel degelijk maar is anders dan veel lymepatienten denken.Het gaat meestal niet om de cysten maar om de neurotoxinen !!



http://www.youtube.com/watch?v=F4E40kyBPXY

[sostie]

Klinkt erg logisch
Maar heb hij er ook iets op gevonden ?

[joorn]

Ik heb daar niks op gevonden nee.......Ik ben er achter gekomen dat hierin een groot probleem schuilt. Omdat het regulier niet aan te tonen is. Dus bestaat het niet.
Kun je artsen dit kwalijk nemen kun je je afvragen.
Het ontgiften van de lever zoals Bamboe ergens schrijft is heel goed, natuurlijk, niks mis mee, maar daarmee bereik je nog niet dat de cellen ontgift worden.
Vereiste is wel dat je lever goed moet functioneren voordat de cellen ontgift worden en zo drainage zijn werk kan doen, dus; first things first.

[sostie]

Klinkt als een duidelijk lyme probleem haha
Weer wat nieuws in de medische wereld
Zit iig wel kern van waarheid in

[joorn]

Een kern ? Leg uit!


http://www.youtube.com/watch?v=YoyB-ikHdbY

http://www.youtube.com/watch?v=ULJLAExjEDk



Dr Ritchie Shoemaker spreekt over verschillende aan biotoxine gerelateerde ziekten zoals chronische vermoeidheidssyndroom, fibromyalgie, ziekte van Lyme en schimmel.

Meer beschikbaar op www.biotoxin.info



That said, many leading experts in mold exposure, chronic fatigue, fibromyalgia and Acute or Chronic Lyme Disease (CLD) are familiar with, and use our screening test and cholestyramine protocol. For example, Dr. Jacob Teitelbaum, Chief Medical Officer of the Fibro and Fatigue Center Clinics, has included a chapter on Dr. Ritchie Shoemaker's biotoxin discoveries and how they relate to CFIDS and Fibroymylgia in the updated revision of his book titled From Fatigued to Fantastic!, which was published in 2007. Additionally, Dr. Shoemaker testified about the human health effects of mold exposure for the US Congress in January of 2006.

[sostie]

Stukje over het imuumsysteem vind k erg intresant en daar zie k een hoop dingen in die erg logisch klinke

[joorn]

Ja daarmee zeg je eigenlijk alles.
Maar ja ,dat wil maar niet doordringen in de medische wereld.
Alle ziekten en ziektebeelden hebben een oorsprong ,een begin, een oorzaak, een reden. Als je die opspoort en behandelt ben je al een heel eind op weg.
AB bij lyme kan goed helpen maar het neemt DE OORZAAK niet weg.
De oorzaak is een gebrekkig immuunsysteem.
DAT geeft de vreselijke problemen met lyme. AB kan het zelfs erger maken omdat het je immuunsysteem nog verder kapot kan maken.
Zoals het vit B12 gebeuren; de OORZAAK is de toxiciteit in ons lichaam .Neem je die toxiciteit weg dan verdwijnt ook het gebrek!
De bacteriele afvalproducten van lyme zijn zeer giftig, toxischer dan welke stof dan ook.
Een herxheimer reactie zoals je weleens leest is dus de enorme berg toxinen die vrij komt als de bacterie is gedood. Maar omdat je immuunsysteem niet of zeer matig functioneert scheidt je lichaam dit niet uit, maar wordt het opgeslagen in je cellen.
Dat gebeurd met heel veel stoffen overigens.
Wolf Alexander Melhorn heeft het dus bij het rechte eind.

De toxinen maken lymepatienten vaak letterlijk gek, sorrie voor de uitdrukking maar het is zo. Psychiatrische instellingen zitten voor de helft vol met lymepatienten
Ernstige suicidale neigingen en meer van dit soort verschrikkelijke dingen komen voort uit 1 ding; De neurotoxinen
Paniekaanvallen, angststoornissen, hyperventilatie, angstdromen ,bang voor bekende of onbekende dingen, onberekenbaarheid, gedragstoornissen in alle verscheidenheid etc etc , het heeft allemaal te maken met de neurotoxinen.

[admin]

Topic verplaatst van "Wetenschap" naar "Onconventionele Methoden".

@joorn,

Dit topic past niet onder "Wetenschap".

Zoals ik eerder schreef:

De forumcategorie "Wetenschap" is, zoals de forumomschrijving al zegt, bedoeld voor:

Wetenschappelijke onderwerpen die betrekking hebben op de ziekte van Lyme, zoals wetenschappelijke medische publicaties en artikelen die worden ondersteund door dergelijke publicaties.

In principe gaat het om wetenschappelijke studies die meestal te vinden zijn in de database van http://www.pubmed.org. Deze studies kunnen hier worden geplaatst en bediscussieerd, alsook artikelen die gebaseerd zijn op dergelijke wetenschappelijke studies. De informatie en discussie bij "Wetenschap" moet dat als basis hebben en de referenties moeten er ook bij worden gegeven.

[bamboe]

Dit vereist echter dat dit afweersysteem sterk genoeg is om haar werk te doen. En dat kan als gevolg van externe invloeden tegenwoordig niet vaak meer.
Ons afweersysteem is niet het gevaar voor de ziekteverwekker, maar de verworven zwakte van ons immuunsysteem is het gevaar!

Het chronisch lymesyndroom bestaat dus wel degelijk maar is anders dan veel lymepatienten denken.Het gaat meestal niet om de cysten maar om de neurotoxinen !!

Hoi Joorn, ja ik geloof dat ook dat de neuro- en andere borrelia en andere bacterietoxinen het grootste probleem zijn.
Alleen heb ik het gevoel dat jij het postlymesyndroom zo ziet: de bacterie is dood maar de toxinen zijn er nog.

Dat is dus mijn vraag: of de bacterie wel echt dood is al bij wat men pleegt te noemen het postlymesyndroom: bekend is dat de lymebacterie zeer veel overlevingsmechanismen heeft namelijk: door de witte bloedcellen, lees het immuunsysteem, te infiltreren, door celwandloze stadia door te maken, door cystenvorming (waar jij dus niet in gelooft), door biofilms aan te maken, door in weefsels te kruipen (waar de antibiotica ook niet of niet goed bijkan) etc etc.

Hoe dan ook: ook als de lymebacterie blijft leven blijft het toxineprobleem nog acuut.

[joorn]

Hoe dan ook: ook als de lymebacterie blijft leven blijft het toxineprobleem nog acuut.

Ja het kan m.i beide ; zoals je beschrijft Bamboe