Op 14 december 2012 ging een volgende fase van de zogenaamde Codex Alimentarius van kracht. Hierdoor wordt Alternatieve geneeskunst nagenoeg onmogelijk gemaakt inclusief de ayurvedische geneeskunst met haar kruiden
De wet is onder het mom van consumentenveiligheid gepresenteerd, maar is eigenlijk een poging van de farmaceutische industrie om alle natuurlijke middelen buitenspel te zetten
De invloed van de machtige farmaceutische industrie is overduidelijk, met haar pogingen de geneeskunde totaal te beheersen en de lucratieve markt van alternatieve geneesmiddelen, die haar eigen winst vermindert, te elimineren. Deze farmaceutische industrie heeft al één zet gesponsord waardoor alle vitaminen en mineralen met enige preventieve of therapeutische waarde verboden worden en waardoor vitaminen voortaan gaan vallen onder de geneesmiddelen. Het gevolg van deze aanhoudende aanval is dat ik als consument minder keus krijg. Als ik gezondheidszorg wil, ben ik aangewezen op wat de farmaceutische industrie en mijn huisarts te bieden hebben. Huisartsen, die eigenlijk steeds minder tijd hebben om naar mijn verhaal te luisteren en al heel snel een pilletje voorschrijven,
Natuurlijk, de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) moet voorkomen dat we ziek worden van bijvoorbeeld zalm of mosselen. Mooi streven maar het lukt niet helemaal. Kennelijk hebben ze bij dit overheidsorgaan niet zo veel te doen, want ze gaan zich intensief bemoeien met wat ik als journalist al dan niet mag schrijven. Ik mag een positieve recensie schrijven over een mobiele telefoon, of een mooi boek of cd, zonder een boete opgelegd te krijgen. Schrijf ik over voedingssupplementen en gezonde voeding of maak een radio programma daarover, is het oppassen geblazen, zoals ook freelance journalist Toine de Graaf ontdekte. De overheid schoffeert de persvrijheid, stelt hij terecht vast. In zijn artikel in Villamedia (1) noemt hij het voorbeeld van een hoofdredacteur van een publiekstijdschrift die onlangs van de NVWA een waarschuwing kreeg met de dreiging van een boete van 30.000 euro bij herhaling van het strafbare feit. “
Mijn eigen mening hierover is eigenlijk dat ik vind dat je voor of tegen kunt zijn.
En dat mag natuurlijk altijd iedereen zelf weten....
Maar dat er sprake is van boeteoplegging wanneer je je mening ergens over wilt geven, vind ik absurt.
Want dan kunnen alleen mensen met 1 bepaalde mening hun mening ergens over uiten.
De anderen worden dan eigenlijk monddood gemaakt?
