Gedichten en zo

[Jans]

Een aantal jaren geleden bezocht ik een beeldentuin.
In een groot plaatstalen kunstwerk stond deze tekst gestanst.
Toen las ik de tekst heel anders dan nu.


De Uitnodiging

Het interesseert me niet wat je doet voor de kost,
ik wil weten waar je naar hunkert,
en of je er van durft te dromen het verlangen van je hart te vervullen.

Het interesseert me niet wat je allemaal dwars zit,
ik wil weten of je contact hebt gemaakt met de kern van je eigen verdriet,
of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven,
of dat je bent verschrompeld,
je hebt afgesloten,
uit angst voor de pijn.

Ik wil weten of je pijn kunt verdragen,
van mij en van jezelf,
zonder weg te stoppen,
weg te lopen,
vast te bijten.

Ik wil weten of je plezier kunt verdragen van mij en van jezelf,
of je kunt dansen met overgave,
extase toe kunt laten tot in de toppen van je vingers en je tenen,
zonder te gaan manen tot voorzichtigheid,
tot realisme,
of ons te herinneren aan menselijke beperkingen.

Ik wil weten of je de schoonheid kunt zien,
ook als ze niet iedere dag even mooi is,
en of je jou leven kunt herleiden tot haar bron.

Ik wil weten of je met falen kunt leven,
het jouwe en het mijne,
en nog aan de rand van het meer kunt staan,
en JA kunt roepen tegen de zilveren glans van de volle maan.

Het interesseert me niet hoe oud je bent,
ik wil weten of je het risico neemt om voor gek te staan,
voor liefde,
voor je dromen,
voor het avontuur van het levend zijn.


Een Indiaanse Hoofdman

[irina]

Mooie tekst. Bijzonder dat je dat in Nederland in een beeldentuin hebt gezien.

[vonneke]

[marietje]

Deze is voor mij een soort lijfspreuk Mooie foto ook.

[vonneke]

[vonneke]

The ship of life


The ship of life across the shore awaits a boat
Though sea's are rough, its still afloat

Raise the sails, held up by mast
Forget the troubles of distant past

As wave crash down upon a deck
Steady the boat, not guite a wreak

Tend the mast, and fit the scrach
Light the lantarn with one last match

The storm will end, pull anchor and rope
Look up to see the stars of hope

[vonneke]

Afscheid nemen


Afscheid nemen is
met zachte vingers
wat voorbij is dicht doen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering...
Afscheid nemen is verwijlen
bij een brok leven en stilstaan
bij de pieken van pijn en vreugde...
Afscheid nemen is
met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is niet te vergeten...
Afscheid nemen is
moeizaam de draden losmaken
en uit het spinrag der belevenissen
loskomen en achterlaten
en niet kunnen vergeten...
Afscheid nemen
is het moeilijkste in het leven...

Men leert het nooit....

[vonneke]

In mijn hart daar woont een "beestje"
En dat "beestje" heet verdriet
Ik voel hem heel erg zachtjes knagen
Niemand anders die hem ziet.
Zachtjes kruipt het beest naar boven
en bouwt een brok, diep in mijn keel.
Nu mogen plots de tranen komen,
omdat ik alleen maar huilen wil.
Maar dat beestje heeft een makker
En die makker die heet Vreugd
En om de beurten zijn zij wakker
Soms Verdriet, maar soms ook Vreugd

Ze leven samen in je hart
En hebben daar een goede tijd
En ook al is er soms wel smart
Daarna komt altijd weer jolijt

Koester dus de beide beestjes
En staar je niet op één van beiden blind
Doorsta 't verdriet, en vier de feestjes
Want alleen zo gaat het je voor de wind

[irina]

[vonneke]