Gedichten en zo

[vonneke]

[vonneke]

[vonneke]

I'll be here

I cannot ease your aching heart,
Nor take your pain away;
But let me stay and take your hand
And walk with you today

I'll listen when you need to talk,
I'll wipe away your tears;
I'll share your worries when they come,
I'll help you face your fears

I'm here and I will stand by you,
On each hill you have to climb;
So take my hand, let's face the world ...
And live just one day at a time

You're not alone, for I'm still here,
I'll go that extra mile;
And when your grief is easier,
I'll help you learn to smile!

[vonneke]

[vonneke]

[vonneke]

Kijk altijd naar de zonnebloem
Die keert zich naar het licht
En heeft van alle bloemen
Het zonnigste gezicht

En als het nu eens donker is
Zo'n grijze grauwe nacht
Kijk dan weer naar die zonnebloem
Die geeft je nieuwe kracht

[greetje]

Mens zijn

Een ziekte met een naam, maar zonder gezicht
Van buiten niet te zien, wat het van binnen heeft aangericht
De vermoeidheid, de wanhoop, het verdriet en de pijn
Worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn
Ik lach, doe vrolijk en niet altijd oprecht
Het sloopt me van binnen, het is een lang en eenzaam gevecht
Ik ben niet meer wie ik ooit was, ik kan niet meer wat ik ooit kon
Maar ook voor mij schijnt nog steeds de warme levenszon
Ik heb mijn gezin en lieve vrienden, zij kennen mijn enige wens:
Zij luisteren en beschouwen mij niet als zieke maar als mens.

[carla]

Heel mooi verwoord Greetje

[vonneke]

Het is één van mijn favoriete gedichten Greetje. Bedankt voor het plaatsen.
Ik hoop dat je nog meer gedichten plaatst. (en anderen natuurlijk ook)

[vonneke]

De rugzak


Ieder mens draagt in zijn leven
Een onzichtbare rugzak met zich mee
Bergt daarin zijn vreugde en zorgen
En verzamelt wel en wee

Vaak is de rugzak niet te dragen
Maar soms ook vederlicht
Dan blijft er ruimte over
Maar soms kan hij niet dicht

Kijk in een verloren uurjte
Heel de inhoud nog eens door
Er kan heel vaak iets verdwijnen
Wat zijn waarde reeds verloor

En zo gaat het door de jaren heen
Je pakt iets op en gooit iets weg
Soms gebeurd dit vanzelfsprekend
Maar ook vaak met veel overleg

Langzaam wordt de rugzak lichter
De levensmiddag gaat voorbij
En bij het vallen van de avond
Werpt men de meeste last opzij

Maar er blijft nog wat van waarde
Wat je koestert en behoudt
Al schijnen het soms kleinigheden
Het zijn herrinneringen van goud

Ieder draagt zijn rugzak
Niemand die hem overneemt
En je hoeft niet te vrezen
Dat een dief hem ooit ontvreemd