In de lucht is het kooldioxidegehalte echter standaard ongeveer 0,03 procent.
Waarom is ophoging van het kooldioxidegehalte in de longen tot 6 procent voor ons lichaam wenselijk?
Omdat met dit optimale koolstofdioxidepercentage van 6 procent in onze longen onze weefsels meer zuurstof kunnen ontvangen, dan als het kooldioxidegehalte lager ligt zoals bij de meeste chronisch zieken het geval is
Het zogeheten Bohreffect speelt hier een belangrijke rol:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Bohr-effectHet Bohr-effect houdt in dat hemoglobine minder affiniteit heeft voor zuurstof, door het aan het omliggende weefsels af te geven.
Oftewel: een verhoogd kooldioxidegehalte in onze longen weekt sneller zuurstof los van de hemoglobine ten gunste van de zuurstofvoorziening in de lichaamscellen.
Martha Roe vertelt in dit filmpje https://www.youtube.com/watch?v=5xyDn-duPW4 bij 1 uur en 10 minuten dat het ophogen van dit kooldioxidegehalte gaat met horten en stoten. Ook hier krijgt men te maken met herxheimerreacties. Hoe meer achterstallig onderhoud men heeft, dus hoe langer men al chronische klachten heeft, hoe meer herxheimerreacties er te verwachten zijn.
Als de binding tussen antilichamen en antigenen verbetert met de volgens de buteykomethode beoogde verhoging van het kooldioxidegehalte in het lichaam, gaat het lichaam ineens infecties en toxinen (ook de endotoxinen van allergieen bijv.) weer aanpakken. Het lichaam begint met de lenteschoonmaak, zoals Buteykotrainster Martha Roe dat noemt in het filmpje, maar deze zorgt gelijk ook voor de ontgiftigingsterugslag.
Het is bekend dat chronische lymepatienten vaak al geeneens meer antilichamen aanmaken, waardoor ze niet eens door de testen heenkomen viewtopic.php?f=4&t=6623 : dit noemt Dietrich Klinghardt de zogeheten lyme-paradox: hij gaat eerst de immuunsystemen van zijn meest zieke lyme-patienten trainen om ze uberhaupt klaar te stomen om door de tests herkend te worden.
Buteyko-ademhaling zou daarbij ook kunnen helpen! (maar bij nog veel meer).
Terugkomend op een lichaam dat na achterstallig onderhoud begint te vechten tegen toxinen: mijn eigen prille ervaring is: na aanvankelijk opknappen na experimenteren met verminderd ademhalen (een ervaring op zich) ook de enorme terugslag die ik nog ken van de eerste keer dat ik bioresonantie ergens ging doen: ik kon toen een week niet van de bank meer afkomen van de extreme vermoeidheid. Zo vermoeid was ik nu niet en het hield dan ook niet langer aan dan een dag, maar ik werd er wel bang van weer. Mijn enthousiasme om flink door te hakken was weer even getemperd...